เรื่องเล่า ตำนานเสือสมิง

เสือสมิง ตำนานลี้ลับที่ยังคงไม่มีคำตอบ

 

เสือสมิง เราคุ้นหูคำนี้กันดีมาตั้งแต่เด็กๆ จะเด็กรุ่นไหนเจนไหน X Y Z ก็ล้วนแต่เคยได้ยินผ่านหูกัน

ตามความเข้าใจก็มาจากตำนานเรื่องเล่าเก่าๆ ทั้งจากเรื่องผี เรื่องสยองขวัญลี้ลับทั้งหลาย อาจจะทางยูทูป

ตามหนังสือนิยายต่างๆ แต่ความเข้าใจและภาพจำของเสือสมิงก็คือ เสือที่สามารถแปลงร่างเป็นคนได้

และมักจะออกมาล่อลวงผู้คนที่เดินป่า หรือค้างแรมยามล่าสัตว์ มาแปลงร่างเป็นคนล่อลวงให้ลงจากห้างล่าสัตว์ให้ลงไปโดนกิน เรื่องราวต่างๆจะเป็นไปลักษณะนี้เกือบทั้งหมด ดังนั้นก็อาจจะพอคาดเดาได้ว่า

ต้นเรื่องอาจจะมาจากแหล่งเดียวกัน แล้วมาเสริมเติมรายละเอียดจนกลายเป็นเรื่องเล่าในปัจจุบัน

 

ผมเองก็เป็นคนนึงที่สนใจเรื่องราว ตำนานของเสือสมิง ตามประสาของคนเล่นของ เรียนวิชา และอีกเหตุผล ก็ด้วยความว่าตัวผมเองมีการสืบและเรียนวิชาทางเสือ และเสือสมิงอยู่บ้าง (เสือสมิง ,เสือแยกส่วน) ซึ่งด้วยความที่ชอบศึกษาและค้นคว้า ก็พยายามสืบเสาะถึงต้นสายที่มา และเรื่องราวแท้จริงของเสือสมิง ว่าต้นความเชื่อแท้ๆนั้นเป็นอย่างไร และผิดไปจากความเข้าใจที่จำต่อๆกันมาหรือไม่ ซึ่งในที่สุดก็ได้ค้นพบว่า ที่เชื่อต่อๆกันมานั้นก็มีส่วนจริง แต่ของจริงแล้ว สยดสยองและน่าสะพรึกกลัวกว่านั้นหลายเท่านัก ส่วนจะเป็นอย่างไรก็เชิญอ่านกันได้จากเรื่องที่ผมเขียนในวันนี้

 

กล่าวถึงความเชื่อเรื่องเสือสมิงของบ้านเราก่อน จะทั้งทางภาคกลาง ภาคใต้ หรือภาคเหนือ ความเชื่อก็เป็นไปในทิศทางเดียวกัน นั่นคือเสือที่ได้ทำการฆ่าคนหรือกินคนเข้าไปแล้ว โดนวิญญาณที่คับแค้นของคนๆนั้นเข้าสิง แล้วเปลี่ยนสภาพกลายเป็นผี บางความเชื่อเรียกว่าสาง

สางป่า หรือสางผี คือวิญญาณที่ตายในป่า แล้วแปรสภาพจากวิญญาณ กลายเป็นภูติร้าย หรือปีศาจ

บางครั้งก็เข้าสิงเสือที่แก่ชรา ออกล่าสัตว์หรือหากินคน เพื่อหล่อเลี้ยงร่างหรือซากศพนั้นให้ยังคงอยู่

รวมไปถึงเป็นการหล่อเลี้ยงวิญญาณและสะสมพลังอำนาจของตัวเอง เสือผี จึงถูกยกให้เป็นเจ้าป่า หรือวิญญาณเจ้าป่าเจ้าเขาในอีกรูปแบบนึง เสือผี หรือเสือสางนี้ ไม่อาจะขับไล่หรือป้องได้ด้วยเวทย์มนต์ คาถาอาคม พุทธมนต์ใดๆ เรียกได้ว่าแกร่งกล้าในอาคม โบราณจารย์ท่านจึงได้นำความแข็งแกร่งของวิชานี้

อำนาจความแก่กล้าของพลังงานนี้ มาผูกเป็นวิชาเสือสมิง ที่ใครเรียนสำเร็จจะแก่กล้าไปด้วย อำนาจ เดชะ และตบะ รวมไปถึงวิชาจะไม่มีผความเสื่อมถอย ใครผู้ใดก็คัดถอนไม่ได้ นี่คือวิชาเสือสมิงที่ร่ำลือกัน

 

แต่ยังมีเรื่องราวที่แทบจะไม่มีการบันทึกในตำรา ของบรรดาผู้เรียนวิชาเสือสมัยโบราณ หากคิดจะร่ำเรียนวิชานี้ ข้อบังคับและข้อถือก็คือ คนผู้นั้นจะต้องเลี้ยงเสือ และใช้ชีวิตอยู่กับเสือ เรียกได้ว่ากินนอนกับเสือนั่นเอง เหตุเพราะเพื่อเป็นการพิสูจน์ว่า สามารถสะกดเสือ และสามารถออกคำสั่งกับเสือได้ เป็นการยืนยันว่าสำเร็จในวิชานี้ และมีตบะแก่กล้าจนแม้กระทั่งเสือก็ไม่ทำอันตรายใดๆ แต่เมื่อใดที่พลาด อาคมของตัวเองเสื่อม เมื่อนั้นล่ะ ก็โดยเสือที่เลี้ยงไว้กัดกินจนไม่เหลือซาก

และเมื่อถึงช่วงเวลายมแก่ชราวาระสุดท้ายของชีวิต ผู้ร่ำเรียนวิชาเสือสมิงนี้ ก็จะถูกเสือกินจนไม่เหลือซาก

ความสยองของวิชานี้ คือวิญญาณของคนผู้นั้นจะถูกผูกอยู่กับเสือ  กลายเป็นเสือสมิงของจริง ตามตำนานที่ได้ยินได้ฟังกันมา คือยอมให้เสือกินเพื่ออาศัยสิงสู่ในร่างเสือ โดยเสือนั้นกินคน ส่วนตัวเองนั้นกินความหวาดกลัวของคนเป็นอาหาร เป็นลักษณะนึงของการเป็นปอบวิชา ดังนั้นเรื่องราวของเสือสมิงที่เชื่อๆกัน

ก็ไม่น่าจะใช่เพียงแค่เรื่องในจินตนาการแต่อย่างใด

 

ทั้งนี้ก็มีอีกความเชื่อนึง คือเมื่อผู้ร่ำเรียนวิชาอาคมจนแก่กล้ามากๆ จะไม่ยอมให้ใครเห็นร่างหรือซากศพตัวเอง เมื่อก่อนวาระสุดท้าย จะแปลงกายเป็นเสือแล้วหนีหายเข้าป่าไป อันนี้ก็เป็นเสือสมิงในอีกรูปแบบนึง แน่นอนว่าระยะเวลาผ่านมา คงแทบจะไม่มีใครกล้าหรือบ้าบิ่น พอจะเรียนวิชาเสือสมิงแบบข้างต้นอีกแล้ว

จึงเป็นการเชิญญาณ เชิญตบะ พลังงานของเสือสมิงมาแทน สมัยที่ผมไปหาร่ำเรียนวิชาเสือแยกส่วน ก็พอได้ทันเห็นการสักและลงวิชาเสือแยกส่วนของแท้ ที่กว่าจะสักสำเร็จใช้เวลาราวๆ ๗ วัน โดยเป็นการสักที่ละส่วน และเรียกวิญญาณของเสือสมิง มาสิงในแต่ละส่วนของรอยสัก เมื่อครบทุกส่วนแล้วทำการปลุกรอยสัก

ผู้ที่ได้รับการสักนั้น จะถูกวิญญาณเสือสมิงเข้า แล้วกระโดดกินเนื้อที่แขวนไว้บนต้นไม้ ความสูงที่แขวนเนื้อไว้นั้น มันไม่ใช่ความสูงที่แบบมนุษย์ปรกติทั่วๆไปจะกระโดดถึง เมื่อผ่านขั้นนี้แล้วจึงเรียกได้ว่าการลงวิชาเสือแยกส่วนนั้น สำเร็จเสร็จสิ้น คนผู้นั้นจะต้องถือวิชาและข้อห้ามอย่างเคร่งครัด มิเช่นนั้นจะกลายเป็น

เสือเย็น คือถูกวิญญาณเสือสมิงเข้าครอบงำ จนไม่เหลือความเป็นตัวเอง  จะเรียกว่ากลายเป็นปอบวิชาอย่างนึง ก็ไม่ผิดแต่อย่างใด

แต่ยังมีบันทึกตำรานึง กล่าวถึงการสืบเสือสมิงต่อมาอีกวิชานึง นั่นคือเมื่อพรานป่าหรือผู้มีอาคมแก่กล้า ได้ทำการกำราบ หรือปราบเสือสมิงได้แล้ว จะนำซากศพมาเคี่ยวชิ้นส่วนต่างๆ ให้กลายเป็นน้ำมัน แล้วก็ใช้น้ำมันนี้ สักหรือทาร่างกายตัวเองหรือผู้คน และจะทำให้สามารถกลายร่างเป็นเสือได้ ทั้งนี้ผู้ที่ทำต้องมีอาคมแก่กล้า ต้องทำน้ำมนต์ไว้ให้อีกคนนึงรดอาบหรือสาดใส่ผู้ที่กลายร่างเป็นเสือ มิฉะนั้นจะไม่อาจกลับคืนร่างเป็นคนได้อีก หรือจะอยู่ในสภาพครึ่งคนครึ่งเสือ คือเมื่อถึงคืนจันทร์เต็มดวง บางครั้งก็เดือนดับ คนผู้นั้นจะกลายร่างเป็นเสือ ออกล่าเหยื่อหาล่ากินสัตว์หรือผู้คน เรื่องนี้มีมีบันทึกใกล้เคียงกัน นั้นคือที่มาของชื่อ อำเภอเขาสมิง จังหวัดตราด เรื่องเล่าก็คล้ายๆกัน รายละเอียดใครอยากรู้ก็ไปหาอ่านเอาได้

และจะว่าไปแล้ว ก็ตำนานคล้ายๆกับเรื่องมนุษย์หมาป่า ที่แพร่หลายกันทางตะวันตกอยู่เหมือนกัน

 

นี่คือเรื่องราวของเสือสมิง เท่าที่ผมรู้และสืบเสาะมา ไม่จำเป็นต้องเชื่อตามผม อาจจะถือเอาว่าเป็นนิทานเรื่องเล่าสนุกๆ อ่านกันพอเพลินๆ ไม่ต้องมาสอบถามหาหลักฐานจากผมใดๆ เพราะคงไม่มีต้องการให้ใครเชื่อ เขียนไว้เพื่อเป็นบันทึกกันลืมของตัวผมเองก็เท่านั้น

 

ใครชอบอ่านและยังอยากให้ผมเขียนเรื่องมาลงเรื่อยๆ ก็ขอร่วมช่วยสนับสนุนเวบไซต์แห่งนี้

ด้วยการสังซื้อ บูชาวัตถุจัดสร้างของทางสำนัก เพื่อเป็นกำลังใจ ให้ผมได้เขียนเรื่องราวต่างๆมาให้อ่านกันและต้นทุนในการดำเนินการ เวบไซต์แห่งนี้ต่อไป ได้ทั้งของดีไปใช้และได้สนับสนุนเวบไซต์นี้ไปในตัว

 

 

                                                                 สำนักฤษเวทย์ ไสยเวทย์วิทยาและมนตราอีสาน

                                                                                      ญ.ญาณวุฒิเทวัญ

                                                                                   สมิงมนตรามหาเสน่ห์